Χάρτης - Μαντουράι (Madurai)

Το Μαντουράι είναι μία από τις μεγάλες πόλεις της Ινδικής πολιτείας Ταμίλ Ναντού. Είναι η διοικητική έδρα της επαρχίας Μαντουράι. Επίσης είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στο Ταμίλ Ναντού και η 25η μεγαλύτερη στην Ινδία. Βρίσκεται στις όχθες του Ποταμού Βαϊγκάι και είναι σημαντικός οικισμός για πάνω από δύο χιλιετίες.

Η πόλη είναι στενά συνδεδεμένη με τη τοπική γλώσσα, τα ταμίλ. Επίσης συνδέεται με το τρίτο Ταμίλ Σάνγκαμ και λέγεται ότι έχει γίνει μεγάλο συμπόσιο Ταμίλ μελετητών στην πόλη. Η ιστορία της πόλης ανάγεται στον 3ο αιώνα π.Χ., με την πρώτη αναφορά να γίνεται από τον Μεγασθένη, τον Έλληνα πρέσβη στην αυτοκρατορία των Μαουρύα, και τον Τσανάκυα, υπουργό του Μαουρυανού αυτοκράτορα Τσαντραγκούπτα Μαουρύα. Εμπορικοί δεσμοί και κατοίκηση της πόλης είναι εμφανείς από το 300 π.Χ., σύμφωνα με τις ανασκαφές από την Αρχαιολογική Έρευνα της Ινδίας στο Μαναλούρ. Πιστεύεται ότι έχει σημαντική αρχαιότητα και έχει κυβερνηθεί, σε διαφορετικές εποχές, από τους Πάντια, Τσόλα, το Σουλτανάτο του Μαντουράι και την Αυτοκρατορία Βιτζαγιαναγκάρ, τους Μαντουράι Ναγιάκ, το Καρνατικό Βασίλειο, την Βρετανική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών και τις Βρετανικές Ινδίες.

Η πόλη έχει πολλά ιστορικά μνημεία, όπως ο ναός Μινάκσι Αμάν και το παλάτι Τιρουμαλάι Ναγιάκ. Το Μαντουράι είναι σημαντικό βιομηχανικό και εκπαιδευτικό κέντρο στο Νότιο Ταμίλ Ναντού. Η πόλη στεγάζει εργοστάσια αυτοκινήτων, καουτσούκ, χημικών και γρανίτη.

Το Μαντουράι έχει σημαντικά κυβερνητικά εκπαιδευτικά ιδρύματα όπως το Κολέγιο Ιατρικής του Μαντουράι και η Ομοιοπαθητική Ιατρική Σχολή του Μαντουράι, το Νομικό Κολέγιο του Μαντουράι, το Γεωργικό Πανεπιστήμιο και το Ερευνητικό Ινστιτούτο. Το Μαντουράι πόλη διοικείται από δημοτική επιχείρηση που ιδρύθηκε το 1971. Η πόλη καλύπτει έκταση 147.97 τ.χλμ. και είχε πληθυσμό 1.561.129 κατοίκων το 2011. Η πόλη είναι επίσης η έδρα παραρτήματος του υψηλού δικαστηρίου του Μαντράς. Το παράρτημα του Μαντουράι λειτουργεί από το 2004.

Το Μαντουράι είναι μια από τις πολλές πόλεις της πολιτείας που ονομάζονται από ελαιώνες, συστάδες ή δάση που κυριαρχούνται από συγκεκριμένη ποικιλία δέντρου ή θάμνου και η ίδια ποικιλία δέντρου ή θάμνου να περιβάλλει την κυρίαρχη θεότητα. Πιστεύεται ότι η περιοχή καλύπτεται με δάσος Καντάμπα και ως εκ τούτου ονομάζεται Κανταμπαβάναμ. Η πόλη αναφέρεται με διάφορα ονόματα, συμπεριλαμβανομένων των "Μαντουράι", "Κουντάλ", "Μαλιγκάι Μάαναγκαρ", "Νανμαντακουντάλ" και "Θιρουαλαβάι". Η λέξη Μαντουράι μπορεί να προέρχονται από τη λέξη Μαντούτρα (γλυκύτητα), που προκύπτει από το θεϊκό νέκταρ που πλημμύρισε την πόλη από την μπερδεμένη τρίχα του θεού Σίβα. Μια θεωρία δηλώνει ότι το Μαντουράι είναι παράγωγο της λέξης Μαρούθαμ, η οποία δηλώνει το είδος του τοπίου στην εποχή Σάνγκαμ. Μια πόλη στη γειτονική επαρχία Ντιντιγκούλ ονομάζεται Βάντα Μαντουράι (Βόρειο Μαντουράι) και μια άλλη πόλη στην επαρχία Σιβαγκανγκάι ονομάζεται Μαναμαντουράι. Τα διαφορετικά ονόματα με τα οποία αναφέρεται η πόλη ονομάζονται στο ποίημα Θιρουβιλαγιααντάλ πουραάναμ του 7ου αιώνα, γραμμένο από τον Παραντζόθι Μουνιβάρ.

Το Κουντάλ σημαίνει συνέλευση ή εκκλησίασμα μελετών ανθρώπων, αναφερόμενο στα τρία ταμιλικά σάνγκαμ που πραγματοποιήθηκαν στο Μαντουράι. Το Νανμαντακουντάλ σημαίνει συμβολή των τεσσάρων πύργων και αναφέρεται στους τέσσερις μεγάλους ναούς για τους οποίους φημιζόταν το Μαντουράι. Οι τέβαραμ, συνθέσεις στα ταμίλ για τον Σίβα από τον 7ο ή 8ο αιώνα, δημιουργήθηκαν από τους τρεις σπουδαίους ναγιανάρ (Σαϊβίτες), τους Αππάρ, Σουνταράρ και Θιρουγκνανασαμπαντάρ, ονομάζουν την πόλη με το όνομα Θιρουαλαβάι. Σύμφωνα με τον Ιράβαθαμ Μαχαντέβαν, μια ταμιλοβραχμική επιγραφή του 2ου αιώνα π.Χ. αναφέρει την πόλη με το όνομα Ματιράι, λέξη των παλαιών ταμίλ που σημαίνει "οχυρωμένη πόλη".